اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه شناختی رفتاری بر خودمدیریتی و کیفیت زندگی - بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب

کاهش کیفیت زندگی و مهارتهای خود مدیریتی بیماران قلبی و بستری شدن مکرّر آنها در بخشهای مراقبت ویژه قلب از چالشهای مهم است. مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه ی شناختی رفتاری بر خودمدیریتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب انجام شد. این پژوهش در یک طرح شبه آزمایشی با سنجش در پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل انجام گرفت. لذا 3 بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلب از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی در تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش) 11 n= ؛ تحت مداخله ارتقای سبک زندگی - سالم به شیوهی شناختی رفتاری طی 8 جلسه گروهی یک بار در هفته( و گروه کنترل) 11 n= ( گماشته شدند. خودمدیریتی و کیفیت زندگی برای کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط مقیاس رفتار خودمراقبتی نارسایان قلبی اروپا ) ehfscbs (، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب (ihf-qol) و مقیاسهای افسردگی، اضطراب و استرس (dass) اندازهگیری شد. طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری، این مداخله بر خودمدیریتی، کیفیت زندگی و مولفههای روانشناختی آن تأثیر کوتاه مدت داشته است) 3.3331 p< (. با اختتام درمان بیماران به خط پایه نزدیک شدند. اثر مداخله بر افسردگی و برخی موافههای کیفیت زندگی بعد از دو ماه پیگیری تداوم داشت. با توجه به تأثیر مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی رفتاری در بهبود خودمدیریتی، کیفیت زندگی و ابعاد روانشناختی آن، هزینه های بالای بیمارستان و طولانی بودن مدت درمان این بیماران استفاده از این مداخله به صورت مستمرّ مفید می باشد.